Juni is Pride Month! Wij vinden dat een reden om te vieren. We vieren de diversiteit die we in onszelf en in onze medemensen vinden. We vieren diversiteit en kleur, en zelfliefde.
Daarom is juni niet alleen een betekenisvolle maand voor de LGBTQIA+ gemeenschap, maar voor ons allemaal. Het gaat om het verspreiden van openheid, acceptatie en waardering voor IEDEREEN. Het gaat over het opruimen van vooroordelen en het creëren van ruimte om onze eigen denkpatronen in twijfel te trekken. Het gaat over vooruitgaan als samenleving, maar ook individueel. Wij willen hieraan bijdragen.
Onbewuste vooringenomenheid - Ken je de term?
Dat is waar we het in de eerste week van juni over hebben: onbewust vooroordeel. Veel mensen kennen de term niet, maar de meesten van ons worden er elke dag mee geconfronteerd. Wat betekent de term? Laat me je een eenvoudig voorbeeld geven:
Stel je een koppel voor. Bekijk dit beeld aandachtig in gedachten.
Waren het een man en een vrouw?
Waarom zijn het niet twee vrouwen of twee mannen? Waarom is het geen non-binair stel? Waarom maar twee mensen?
Elke dag worden we gebombardeerd met duizenden associaties. Deze worden op hun beurt gekenmerkt door alles wat we ervaren en tot ons nemen. We associëren wat ons door de media en de maatschappij wordt voorgeschoteld - en in de meeste gevallen komt dit helaas niet overeen met de diversiteit van onze werkelijkheid. Die is veel kleurrijker, er is veel meer dan alleen het stel uit je verbeelding. Dus waar komt onze onbewuste vooringenomenheid vandaan? Door een gebrek aan representatie en normalisatie. En dat is precies wat we moeten veranderen.
We willen pleiten voor meer diversiteit. We willen deze prachtige diversiteit van onze wereld zo nauwkeurig mogelijk in beeld brengen. En niet alleen voor Pride Month, maar altijd. Want herdenken begint bij onszelf.
Ruimte creëren - onze campagne voor het begin van Pride Month
We willen deze maand gebruiken om ons allemaal een beetje wakker te schudden en aan het denken te zetten. En over onze eigen onbewuste vooroordelen. Ten eerste is het niet erg als je het "klassieke" beeld van een vrouw met een man in mijn voorbeeld eerder visualiseerde. Het is alleen erg als dit beeld nog steeds als de norm wordt gezien en al het andere als abnormaal. Wie bepaalt wat normaal is?
Ik zou mezelf omschrijven als een heel open, verlicht persoon die altijd aan het leren is. En toch betrap ik mezelf er nog vaak op dat ik mijn associaties door de hersenspoelmachine haal. Voel jij je soms ook zo? Dat is geen reden om je te schamen of zoiets niet toe te geven. Sterker nog, het erkennen van je eigen onbewuste vooringenomenheid is een heel belangrijke stap in de goede richting. Dit is de enige manier om de mentale dominostenen in beweging te zetten waarmee we onze werkelijkheid visualiseren. En die ziet er veel kleurrijker uit met een alert oog.
Wakker worden. De content creators, met wie we een prachtige campagne konden organiseren, doen dit op hun eigen bijzondere manier. Ze geven inzicht in hun leven als queer people, doen verslag van problemen en hun ervaringen, beantwoorden vragen en Verhelderen om bewustwording. Ze doen belangrijk werk door hun leven met ons te delen en we zijn erg dankbaar dat ze dat deze week doen via onze social media kanalen.
Trots - omdat we allemaal wel wat meer kleur in ons leven kunnen gebruiken
Onbewuste vooroordelen zijn echter ook een probleem voor mensen in de LGBTQIA+ gemeenschap. In onze kindertijd en jeugd absorberen we alles uit onze omgeving als een spons, inclusief heteronormatieve rolmodellen. Voor veel queer mensen is het een lang proces om zich hiervan en de bijbehorende onbewuste vooroordelen te onderscheiden. Van jongs af aan wordt ons geleerd wat "normaal" is en wat er van ons wordt verwacht. Als ouders, de media en onze persoonlijke omgeving alleen maar heteroseksuele cis-leven omstandigheden illustreren of alleen seksuele relaties tussen mannen en vrouwen worden behandeld in de lessen seksuele voorlichting op school, dan kom je als queer persoon uiteindelijk tot het onaangename besef dat je niet normaal bent en er niet bij hoort.
Een heel triest en marginaliserend besef. Veel queer mensen ontwikkelen daarom het verlangen om zo "normaal" mogelijk te zijn en onder de radar te blijven om de aandacht niet op hun eigen verschil te vestigen. Als ik als homo door de profielen op queer datingportals swipe, merk ik altijd een echte haat binnen de gemeenschap. Je leest uitspraken als "alleen straight-acting" of "heterolike", mensen zijn op zoek naar "normale" mannelijke mannen: "Masc4Masc", alleen niemand die open en zelfverzekerd is over zijn eigen seksualiteit en identiteit. Deze zelfhaat staat ook bekend als geïnternaliseerde homofobie, bifobie, transfobie, enz. We projecteren onze onzekerheid op onszelf en anderen en vragen ons heel situatiebewust af: "Is dit te gay of te queer, hoe ik me kleed, hoe ik spreek, hoe ik me gedraag?".
Helaas heeft deze beperkende zelfreflectie niet alleen interne maar ook externe redenen. Voordat ik ergens naartoe ga, denk ik heel goed na over hoe authentiek ik daar kan overkomen. Voordat ik mijn date in het openbaar kus of een hand vasthoud, heb ik de standaard schouderblik al geleerd. Voordat ik in een situatie uit mijn schulp durf te kruipen, begin ik altijd met mezelf af te vragen: "Ben ik hier veilig? Is dit een veilige ruimte? Of moet ik me zorgen maken dat ik mezelf blootstel aan homofobe beledigingen of zelfs fysiek geweld?"
Want discriminatie en haatmisdrijven zijn nog steeds aan de orde van de dag voor velen van ons. Je zou het niet denken, gezien alles wat onze gemeenschap al voor zichzelf heeft bereikt en de vanzelfsprekendheid waarmee de gemeenschap nu de sociale dialoog aangaat. Maar om een paar voorbeelden te geven: Ik ben erg huiverig bij de gedachte om naar een heteroclub te gaan of langs groepen schreeuwende tieners te lopen op weg naar huis. En als ik toch naar een heteroclub of een openbaar festival of iets dergelijks ga, denk ik twee keer na over welke kleren ik draag, hoe ik niet te veel aandacht op mezelf vestig of 'onder de radar vlieg'.
Dus wat is het antwoord op al deze zorgwekkende omstandigheden?
Meer onderwijs en meer zichtbaarheid voor queer people op alle gebieden van het leven. Want met meer aanwezigheid en informatie zullen toekomstige generaties queer people zich misschien niet meer zo gemarginaliseerd en anders voelen. En daarom is het de moeite waard om de straat op te gaan en te demonstreren. Daarom hebben we Pride nodig - omdat we allemaal wel wat meer kleur in ons leven kunnen gebruiken!
Jouw Lena & jouw Michael