"Jezelf zijn past bij je" – de zin die maart bij JUNGLÜCK altijd bijzonder kenmerkt. En niet alleen sinds dit jaar. Hij vergezelt ons nu voor de derde keer, ter ere van Internationale Vrouwendag. En voor de derde keer denk ik erover na. Ik kan gerust zeggen: ik heb al heel wat tijd met deze zin doorgebracht. En soms, te midden van de dagelijkse ruis, verliezen we uit het oog hoe bijzonder en betekenisvol hij eigenlijk is. Dit geldt niet alleen voor deze woorden, maar voor zoveel meer. Voor geliefden, bijzondere dagen, lieve blikken in de spiegel en "Ik hou van je" die ons nagefluisterd wordt. Het is een kunst op zich om de schoonheid van het alledaagse, het onopvallende en misschien zelfs het saaie niet uit het oog te verliezen. Terwijl al het gewone aan ons voorbijgaat, het leven gewoon doorgaat en de dag zich ontvouwt, vergeten we maar al te vaak te pauzeren, te wachten, adem te halen, even stil te staan en vast te houden aan wat bijzonder is in ons: dat we zijn wie we zijn. En dat we mogen zijn.
Jezelf zijn past bij je – het is authentiek, puur en moeiteloos. Zo hoort het te zijn als je echt jezelf bent. Met al die facetten, lagen, eigenaardigheden, rimpels, randjes, littekens, rondingen, gedachten en gevoelens die je maken tot wie je bent. Ik weet dat het voor de meeste mensen niet makkelijk is om zichzelf te accepteren zoals ze zijn. We zijn onderworpen aan vele verwachtingen, idealen, vooroordelen en beperkingen. We laten ons opsluiten, in de val lopen. We laten ons hoofd draaien, onze authenticiteit stelen, en op de een of andere manier voelen we ons niet langer onszelf, maar gevangen in beperkingen, verplichtingen en hokjes.
Ons lichaam is getekend door het leven. Vele kleine sporen, elk met een eigen verhaal: vlekjes, sproeten, rimpels en fijne lijntjes, striae, littekens, deukjes en bultjes. Dit jaar wijden we ons juist aan deze sporen en hun verhalen.
Jezelf accepteren en liefhebben, je comfortabel voelen in je eigen lichaam, is een heel krachtig gevoel. Een gevoel dat ons kracht geeft, dat ons aanmoedigt om vooruit te kijken en dat ons bevrijdt van idealen, beperkingen en verwachtingen. Je comfortabel voelen in je eigen lichaam is een krachtig gevoel dat ons de kracht geeft om niet te stoppen waar onze huid eindigt.
Jezelf zijn past bij jou – van jezelf houden is nog maar het begin.
We staan onder druk. Niet alleen vanwege ons lichaam – er zijn normen en namen, categorieën en hokjes voor alles, waar we koste wat kost in moeten passen. Maar willen we er wel bij horen? We hebben geen sjablonen nodig om een vrouw te zijn.
Wie zegt dat vrouwen delicaat, toegeeflijk en altijd geduldig moeten zijn? Wie zegt dat moeders geen carrièregerichte powerhouses kunnen zijn? Wie zegt dat meisjes geen skaters, vechters, CEO's of metselaars kunnen zijn? Wie zegt dat vrouwenlichamen een bepaalde vorm moeten hebben? En omdat feminisme niet alleen voor vrouwen is: wie zegt dat jongens geen ballet mogen dansen? Dat mannen niet mogen huilen, dat ze zich altijd sterk moeten voordoen? Wie zegt dat we onszelf moeten beperken om ergens bij te horen?
De waarheid is dat we allemaal gewoon onszelf willen zijn, compromisloos en zonder voorbehoud. We willen geaccepteerd en geliefd worden zoals we zijn, en onszelf liefhebben zoals we zijn, van top tot teen. En dat is precies wat we allemaal verdienen. Jij verdient het.
We zijn op de goede weg om onszelf vrijheden te gunnen en meer ruimte te creëren waarin we ons kunnen ontplooien, ontdekken en ontwikkelen. Er gebeurt veel: inclusie, diversiteit, representatie, acceptatie en liefde – voor iedereen. En er moet nog veel gebeuren.
Jezelf zijn is je recht – dit is niet alleen een herinnering om je prettig te voelen in je eigen vel, in je lichaam, in je hele wezen, maar ook om dit recht aan iedereen te geven. Want je prettig voelen in je eigen lichaam, in jezelf, is een krachtig gevoel. Een gevoel van empowerment. Laten we deze kracht gebruiken voor iets goeds: voor meer ruimte, meer acceptatie, meer liefde, meer authenticiteit – gewoon meer jezelf zijn. Voor iedereen. 